Infopunt 24 - Liberty Bike & Hike
Het monument bij De Lange Vlieter is in 1999 onthuld ter nagedachtenis aan de crash van de Canadese Wellington bommenwerper.
Bij deze crash stuitten 2 gerenommeerde piloten in het luchtruim boven Heel op elkaar: Wing Commander Sedley Blanchard en Hauptmann Manfred Meurer.
De Crash
Het is zondag 14 februari 1943. Vanaf het Britse vliegveld Dishforth stijgt om 18.00 uur een Wellington bommenwerper op van de Royal Canadian Air Force (RCAF). Aan boord zijn Sedley Blanchard (31 jaar), Percival Corley (20), Joseph Eveline (23), Paul Jeanneret (23), Arthur Longwell (29) en Kenneth Tutton (20). Op de vliegbasis heeft Canada het 426e squadron gelegerd. Canada is als lid van het Britse Gemenebest vanaf 1939 betrokken bij de Tweede Wereldoorlog. Het squadron staat onder leiding van Commander Officer Sedley Blanchard. Hij is ook de piloot van de Wellington, die deel uit maakt van een formatie van 243 Stirlings, Halifaxes en Wellingtons die op weg is naar de Duitse stad Keulen. Al vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog voeren de geallieerden bombardementsvluchten uit naar talloze doelen in Duitsland.
De Duitsers weren zich tegen deze aanvallen via een veelomvattend luchtverdedigingssysteem: een samenwerking van zoeklichten, luchtdoelgeschut, nachtjagers, vliegvelden en radarpeilstations, de zogenaamde Kammhuberlinie. Ook de voormalige Vliegbasis Venlo-Herongen, Fliegerhorst Venlo genoemd, is onderdeel van deze verdediging.
Het is door toedoen van deze verdedigingslinie dat de geallieerde bommenwerpers op de heen- en terugweg naar en van hun doelen in Keulen opgemerkt worden. In onze regio worden ze aangevallen door Duitse nachtjagers die vanaf vliegveld Fliegerhorst Venlo opereren. Tot deze groep behoren ook de gerenomeerde Duitse gevechtspiloot Oberleutnant Manfred Meurer en zijn Bordfunker Gerhard Scheibe in hun Messerschmitt Bf 110.
Meurer vliegt op de bewuste avond eerst in noordelijke richting om dan om 20.05 uur ten zuiden van Veulen (Venray) een Halifax bommenwerper neer te schieten. Alle 7 bemanningsleden komen om het leven. Even later, om 20.20 uur, haalt Meurer boven de Eulesberg bij Velden, nog een Halifax neer. Van dit vliegtuig worden vijf bemanningsleden krijgsgevangen gemaakt, één bemanningslid weet te ontsnappen, één komt te overlijden. Meurer vervolgt zijn vlucht in zuidelijke richting en krijgt zo rond 21.00 uur de Wellington van Sedley Blanchard en zijn bemanning in zicht. Menig inwoner van Heel en Beegden is getuige van het korte luchtgevecht dat volgt. Het is 21.06 uur als de Wellington neerstort. Alle inzittenden komen om het leven.
De hoofdpersonen
Sedley Blanchard wordt door zijn eskader zeer gemist en werd en wordt herinnerd als een bevlogen leider. Ter nagedachtenis is zelfs nog in 2012 in Canada een militair trainingscentrum naar hem vernoemd.
Manfred Meurer voert tijdens zijn loopbaan als gevechtspiloot 130 gevechtsmissies uit en hij behaalt 65 nachtelijke overwinningen. Hierdoor is hij in de Tweede Wereldoorlog voor de Duitsers de vijfde meest succesvolle nachtjagerpiloot. Meurer zelf komt op 22 januari 1944 bij een luchtgevecht boven Magdeburg om het leven.
De slachtoffers van de Wellington worden aanvankelijk op de Ehrenfriedhof van Venlo begraven. Na de oorlog worden zij herbegraven op de Oorlogsbegraafplaats van het Gemenebest Jonkerbos te Nijmegen.
Manfred Meurer is begraven op de Duitse Oorlogsgraven Begraafplaats Friedhof Ohlsdorf in Hamburg.
Bron:
Heemkundevereniging Heel
